Niniejszy artykul jest próbą odkrycia, w jaki sposób tożsamośc europejska jest wizualizowana w dyskursie unijnej polityki kulturalnej i medialnej. Dokladniej rzecz ujmując, badania skupią się na filmowych narracjach tożsamości europejskiej, innymi slowy, autor podejmie próbę określenia sposobu filmowania zjednoczonej Europy. Odchodząc od idei Stuarta Halla, autor twierdzi, że tożsamośc jest konstruowana nie na zewnątrz, ale w obrębie reprezentacji, co pozwala nam powiedziec, że film jako forma reprezentacji konstruuje te punkty identyfikacji, które nazywamy "tożsamością kulturową". Należy jednak zauważyc, że badania te nie stawiają pytania o "europejskośc" kina europejskiego, nie mają też na celu poruszenia kwestii kina "paneuropejskiego". Celem jest ujawnienie pewnych powiązań między sposobem traktowania takich pojęc jak "tożsamośc europejska" i "integracja europejska" w dziedzinie polityki kulturalnej UE a sposobem filmowania tych pojęc. Zostanie to osiągnięte poprzez analizę strategii wizualnej UE na przykladzie filmów krótkometrażowych udostępnianych za pośrednictwem kanalu EUTube, uruchomionego przez Komisję Europejską w 2006 r. jako strona internetowa slużąca do wymiany wideo.