Zaproponowano architekturę sieciową o nazwie NARA, opartą na adresowaniu rekurencyjnym. Internet jest modelowany jako siec autonomicznych witryn, z których każda jest zbiorem węzlów. Każda witryna jest nazywana przez adres witryny wylosowany z globalnej przestrzeni liczbowej, podczas gdy każdy węzel jest nazywany przez adres węzla wylosowany z przestrzeni liczbowej lokalnej dla każdej witryny. Routing między witrynami zależy wylącznie od adresów witryn, natomiast między węzlami w obrębie każdej witryny od adresów węzlów. Zaproponowano routing plaski, aby oddac wrodzoną mobilnośc oraz routing buforowany, a także routing wirtualny, aby dodatkowo poradzic sobie z rozmiarem tablicy. Model może się rekurencyjnie powtarzac zarówno na zewnątrz, jak i do wewnątrz sieci, co umożliwia jego zastosowanie np. w sieciach międzyplanetarnych oraz w sieciach typu body area. Generyczna architektura NARA jest następnie rzutowana na IPv6 jako przyklad implementacji. Zamiast wprowadzac nową przestrzeń liczbową, aby rozladowac wieloznaczną semantykę adresu IP, konkretna implementacja, zwana SID6 (Subnet ID Deprecated for IPv6), usuwa semantykę interfejsu z globalnego adresu Unicast IPv6, który ma następnie wylącznie identyfikowac węzel i dlatego ma byc używany wylącznie jako adres węzla.