James Wait, is een stervende West-Indische zwarte matroos aan boord van het koopvaardijschip Narcissus, waarop hij een doorgang vindt van Bombay naar Londen. Wait, die aan tuberculose lijdt, wordt bijna van het begin af aan ernstig ziek en wekt argwaan op bij een groot deel van de bemanning, hoewel zijn ogenschijnlijke toestand de humanitaire sympathie van velen oproept. De kapitein van het schip, kapitein Allistoun, en een oude zeeman genaamd Singleton blijven voornamelijk bezig met hun taken en lijken onverschillig voor de toestand van Wait. Rond de Kaap de Goede Hoop, kapseist het schip op haar balkuiteinden tijdens een plotselinge storm en de helft van haar romp is ondergedompeld, waarbij veel rantsoen en persoonlijke bezittingen van de bemanning verloren zijn gegaan; de mannen klampen zich een hele nacht en dag vast aan het dek, wachtend in stilte tot het schip de rest van de weg omdraait en zinkt. Allistoun weigert toe te staan dat de masten worden doorgesneden, waardoor de romp zichzelf zou kunnen herstellen, maar het schip geen gebruik zou kunnen maken van haar zeilen. Vijf van de mannen, die beseffen dat Wait niet bekend is, klimmen naar zijn hut en redden hem op eigen risico. Als de storm voorbij is en er weer wind komt, geeft Allistoun de vermoeide mannen opdracht de wind op te vangen, wat erin slaagt het schip recht te zetten.De reis wordt hervat, maar drijft uiteindelijk de doldrums in, waar de tegenwind afneemt en het schip vele dagen wordt gekalmeerd. De rantsoenen worden nog schaarser en de mannen worden verlangend naar huis terug te keren. Wait bekent uiteindelijk aan een luie en glibberige Cockney genaamd Donkin dat hij niet zo ziek is als hij eerst beweerde: dat hij veinsde om ziekte te vermijden om te hoeven deelnemen aan het moeizame werk dat elke gezonde zeeman nodig heeft. Vele anderen waren hem al achterdochtig geworden en kapitein Allistoun onthult Wait's poppenkast voor de hele bemanning. Wait beweert dat hij zich nu goed genoeg voelt om te werken, maar de kapitein beveelt dat hij zich voor de rest van de reis aan het vooronder beperkt, een beslissing die een groot deel van de bemanning snel polariseert tussen de supporters en tegenstanders van Wait. Allistoun voorkomt een bijna-muiterij die wordt aangemoedigd door de samenzwerende Donkin. Gedwongen om abed te blijven, wordt Wait steeds kwetsbaarder naarmate zijn toestand verslechtert. Het schip blijft drijven zonder een briesje en een deel van de bemanning, waaronder Singleton, begint te fluisteren dat Wait zelf verantwoordelijk is, en dat alleen zijn dood gunstige wind zal veroorzaken.Terwijl het schip de Azoren passeert en Wait de dood nadert, plundert Donkin discreet de persoonlijke bezittingen van Wait uit zijn zeekist. Wacht uiteindelijk bezwijkt en sterft - het eerste bewijs dat hij echt ziek was. Dit gebeurt in het zicht van land, zoals Singleton had voorspeld, en een sterke wind keert onmiddellijk terug nadat Wait's lichaam zich in de zee heeft begeven. De Narcissus arriveert al snel in Engeland.